تصمیم.ساحل جنگجو.کاپ
بعد از کلی وقت اومدم یه چیزی رو بنویسم
اینکه یه تصمیم جدی گرفتم و این حالم رو خیلی خوب خواهد کرد
با اینکه گاهی بشدت مایوس میشم و نا امیدی چنگ میندازه رو چشم انداز هام امااااا من تصمیم گرفتم مصمم باشم و کارم رو انجام بدم.
کلی پول دادم برای دوره دو ساله که بشینم درس بخونم و هرچقدر جدی تر میشم بیشتر روی علاقم مطمئن میشم
میدونم که قطعا خسته خواهم شد. میدونم سخته. میدونم ممکنه نا امید بشم اما تصمیم گرفتم بجنگم.
دلم تنگ شده واسه وبلاگ خوندن و نوشتن. شاید فاصله گرفتن از فضای مجازی باعث بشه بیشتر بنویسم. بهرحال تک تک این واژه ها برام می مونه و دوست دارم خوندن و نوشتنشون رو.
یه چیز جدید رو امتحان کردم از دیروز؛ کاپ! با اینکه بهش عادت نکردم هنوز ولی چیز باحالیه انگاری.
اینهمه سال درد و افسردگی و بی قراری بدنم توی پریود باز رنج و زحمتش کمتر از تحمل نوار آزاردهنده بود. حالا خیلی خوشحالم
اول اینکه دیروز کاملا نا امید بودم و بعد از کلی تلاش و عدم موفقیت میخواستم کف حموم بشینم گریه کنم. مشوق که هیچی تازه نیروی مایوس کننده هم وجود داشت از بیرون. ولی من انقدررررر تلاش کردم که تونستم و الان دو روزه به خودم افتخار میکنم:)
